YAA,AKŞAMKİ MAÇ İÇİN

Ben neden herkes kadar anormal heyecan duyup akşamı her türlü hırdavat-zerzevat hazırlayarak,sadece ve sadece maç izlemeye konsantre olmuş biçimde bekleyemiyommmm.Tamam heyecanlanıyorum,yenilince üzülüyor,yenince seviniyor,ayağa kalkıp alkışlıyorum falan ama o kadar.Herşey güllük gülistanlıkmışda bi futbol zaferimiz eksikmiş gibi davranmak ve anormal hareketlerle sevgi yumağı olarak çıldırmak bana ters geliyor.Bırakın sokaklara dökülüp,yarı belimize kadar arabamızdan sarkarak çığırtmayı balkona bile çıkmayız biz korkumuzdan.Gerizekalı bir öküzün sırf sevinecek diye kim vurdusuna gidecek göz var mı lan bizde alla allaaa!

"Yuh heyecansız Biyo,milli maç lan bu?"mu diyonuz.Heee,gazınıza gelip sokağa çıkayımda sonra okursunuz 3.sayfadan beni:
"Kupa sevinci kanlı bitti.Gencecik!şahane insan! Biyonikkedi, kendini bilmez bir magandanın silahından çıkan adres sormaz hunhar bir kurşunla bok yolunda geberip gitti.Beyni dağıldı lan salağın,valla bak,inanmazsanız alın buda fotoğrafı"diye.Gidin işinize ya allaseniz.cıkcıkcıkk.

Akşam için düşündüğüm tek şey:Yaprak dökümünün finalinin nasıl biteceği ve Ferhundesiz bir hayatın nasıl geçeceği.Ya ben niye herkes gibi bu maçlarda anormal heyecanlanıp sevinemiyom yaaa!
Yoksa ben yeterince milli değil miyim?Yoksa tüm futbolcular bu insanüstü yaratık* gibi olmadığı için mi?Ay bilemedim yaaaa:/Ben neyim beee!



EmreAşık'ın anası 5 yaş oğlan çocuu suratlı oğlu için hâla"takımda onun kadar yakışıklısı var mı?"der mi acaba!Lan bizim takım neden hep götten bacak anasını satiiim?